Η Μυρίκη είναι κτισμένη μέσα σε πυκνό και αιωνόβιο ελατόδασος, σε υψόμετρο 1.120 μέτρων στις πλαγιές του όρους Νεραϊδοβούνι, απέναντι από το Βελούχι. Ανήκει στον Δήμο Καρπενησίου και απέχει περίπου 7 χλμ. από το Καρπενήσι. Ο πληθυσμός, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είναι 61 κάτοικοι.
Ήταν το πρώτο χωριό του νομού Ευρυτανίας που «πάτησε» αυτοκίνητο. Οι κάτοικοι με εθελοντική χειρωνακτική εργασία (μηχανήματα δεν υπήρχαν τότε) και με τη βοήθεια του συλλόγου μας έφτιαξαν έναν καλό αυτοκινητόδρομο 7 χλμ. («αμαξιτό» δρόμο όπως τον έλεγαν οι χωριανοί) που συνέδεσε το χωριό με το Καρπενήσι όπως επίσης και το αποχετευτικό σύστημα με τσιμεντένιους σωλήνες.
Η διαδρομή προς το χωριό, είναι πολύ ενδιαφέρουσα ειδικά προς τις αρχές του καλοκαιριού, όταν τα πάντα στο χωριό είναι καταπράσινα, κάθε στροφή του δρόμου είναι κι ένας καινούριος κόσμος. Ξεκινάει λίγο μετά τον τρίτο ανηφορικό ελιγμό του δρόμου, λίγο πριν φτάσουμε στο Καρπενήσι, ερχόμενοι από Λαμία. Προσφέρει μαγική θέα, αφού στα βόρεια έχει ως μόνιμο πλάνο το πανέμορφο και αγέρωχο Βελούχι, δυτικότερα και στους πρόποδες αυτού, την πόλη του Καρπενησίου με πρώτο τον συνοικισμό του Προφήτη Ηλία η Ξηριά. Διασχίζει οριζόντια όλο το ελατόδασος της πλαγιάς αυτής και καταλήγει στο εξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου του χωριού και πάνω από τον οικισμό Καλλιθέας, απέναντι από το Καρπενήσι.
Κοντινά χωριά που συνορεύουν με τη Μυρίκη είναι ο Άγιος Νικόλαος και η Καλλιθέα.
Ονομασία του χωριού
Τα πολύ παλιά χρόνια η αρχική ονομασία του χωριού ήταν Μικρό Καστράκι λόγω του ότι μέσα στην πλατεία του χωριού υπήρχε ένας περιμανδρωμένος πύργος, μια «Κούλια» όπως συνήθιζαν να λένε τους πύργους στον τόπο μας.
Η εξήγηση που δίνει η παράδοση για την μετονομασία του χωριού από Μικρό Καστράκι σε Μυρίση είναι ότι μετά το κάψιμο και το γκρέμισμα του πύργου, ο τότε επίσκοπος Ευρυτανίας έδωσε το όνομα αυτό στο χωριό λόγω των πολλών μηλιών και αγριοτριανταφυλλιών που υπήρχαν στο χωριό και μοσχοβολούσε όλη η περιοχή.
Μέχρι το 1930 το χωριό ονομαζόταν Μυρίση. Για ν΄ αποφεύγεται η σύγχυση με το Μύρεσι των Αγράφων (Μάραθο) μετά το 1930 το χωριό μετονομάστηκε σε Μυρίκη από την αρχαιά ελληνική λέξη που σήμαινε ευώδης θάμνος.
Παραπομπές
Αμ. Καθηγητή Ιατρικής Σχολής Αθηνών με τίτλο «ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΜΥΡΙΚΗ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΠΟΡΡΗΚΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝΔΡΟΣΚΕΠΗ ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΑ ΒΟΥΝΑ», 2007, αυτοέκδοση.